پس از او، در سال 724 ه.ق. (703 ه.ش.)، مولاي اعظم، «سيد ركن الدين نظام الحسيني»، در سمت قبله بناي علاء الدوله (1) ۞، زمين وسيعي را اختيار كرده و ساختمان مجللي (2) ۞ را بنياد نهاده است. اين مرد، از بزرگان زمان خويش و در علو همت، بي نظير بوده است. آثار خيريه ديگري نيز از خود به يادگار گذاشته كه از جمله، مياه پربركت وقف آباد مي باشد. اين سيد جليل، در حاليكه ساختمان گنبد و ايوان، ناتمام بود، در سال 732 ه.ق. (710 ه.ش.)، درگذشت و پس از او، مولانا «شرف الدين علي يزدي»، كه از مفاخر يزد و از مردان بنام دوره تيموري است، بر حسب وصيت سيد ركن الدين، گنبد و ايوان را به اتمام رسانيد. طول گنبد از ابتداي ايوان تا محراب، 30 متر و عرض آن، 14 متر مي باشد. سپس در زمان امير تيمور، به سال 777 ه.ق. (754 ه.ش.)، گنبد و ايوان، به كاشي، مزين گرديد.
منبع:سازمان تبلیغات یزد