1. مسجد واژه «مَسجد» اسم مکان است که از «سَجَدَ» اشتقاق یافته، به معنای سجدگاه و محل عبادت بوده و با کلماتی چون «سَجده» و «سُجود» همخانواده میباشد. در خصوص مفهوم «مَسجد» در کتب لغت آمده: «المَسجَد والمَسجِد، الذی یُسجَد فیه، وَكلُّ مَوضعٍ یُتَعَبَّد فیه فَهُو مَسجِد؛ مسجَد یا مسجِد، جایی است که در آن سجده میشود و هر جایگاهی که در آن عبادت شود، آنجا مسجد است.» در اصطلاح، مسجد به مکانی گفته میشود که مسلمانان در آن جمع آمده و در آن به اقامه نماز و اجرای فرامین دینی قیام میکنند. و از آنجا که سجده در میان سایر اعمال عبادی، نزدیکترین حالت بنده به پروردگار خویش است، این مکان، به نام «مسجد» نامگذاری شده است.
تا حالا فکر کرده ایم که مسجد غیر از این که محل عزاداری شب های دهه اول محرم و سفره قیمه یا عدس پلوی آخر هیأت باشد چه کارکردهای دیگری نیز در طول تاریخ داشته است؟ آن هم کارکردهایی در راستان فضای قدسی و معنوی آن؟ به طور فشرده نقل تاریخ را در این زمینه مرور می کنیم.
عبادت و تهذیب
اگرچه به تعبیر ایه 115سوره بقره: «وَللهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللهِ» تمامی جهان محضر خدا و جایگاه عبادت است اما مسجد قداست، ویژگی و آداب مخصوص به خود را دارد. مسجد مهمان سرای خداست. آرامش، گم شده عصر تکنولوژی و ارتباطات، در فضای قدسی مسجد قابل بازیابی است.
جولین جیلی یک اسلام شناس مسیحی با اشاره به تفاوت میان مساجد و کلیساها، از کارکردهای گوناگون مساجد سخن گفت و تأکید کرد: امروزه، مساجد، مهم ترین مراکز ترویج مهدویت هستند.
این کشیش اسلام شناس ایتالیایی با بیان این که ارزش شیعیان در باور به مهدویت نهفته است، افزود: اعتقاد به امام پنهانی که روزی برای عدالت و صلح باز می گردد، سرشار از ایجاد انگیزه های انسانی است.
شما از طرفی کشیش هستید و از سوی دیگر با زندگی مسلمانان آشنایی دارید؛ نقش مساجد و کلیساها در ترویج معارف دینی و ارزش های انسانی چه شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارد؟
تا آن جا که می دانم، مساجد در ایران نقشی بیش از اقامه نماز دارند. موعظه گران در آن جا مردم را موعظه می کنند و خطابه می خوانند، مدارس دینی در آن جا دایر می شود و به طور کلی، مساجد مرکز فعالیت های اجتماعی و فرهنگی مختلفی هستند و کارکرد چند جانبه دارند. گمان می کنم در حال حاضر هم مساجد مهم ترین مراکز ترویج مهدویت هستند. اما در مورد کلیساها باید بگویم که عمده ترین فعالیت آن ها اجرای مراسم است.
اگر چه هدف اصلی بنای مسجد، ایجاد مکان خاصی برای عبادت و راز نیاز با خداوند متعال است و علت نامگذاری آن به مسجد، از آن روست که جایگاه سجده و تواضع در پیشگاه خداوند متعال است؛ اما نباید از جنبههای دیگر مسجد غافل گردید.
با نگاهی گذرا به تاریخ صدر اسلام و پس از آن، درمییابیم که مسجد از آغاز پیدایش تاکنون به عنوان مرکز مهمی برای انجام رسالت رسول خدا(ص)، منشأ تحولات و خدمات، و پایگاهی برای ابلاغ پیامهای الهی به شمار میرفته است. در حال حاضر نیز مساجد در زمینههای مختلف دارای فعالیتهای گسترده میباشد و هر قدر این فعالیتها و کارکردها از تنوع بیشتری برخوردار باشد مسلماً از جذابیت و اقبال بیشتری برخوردار شده و مورد استقبال گستردهتری از سوی تمامی اقشار جامعه، بهویژه قشر جوان قرار خواهد گرفت که نتیجة آن افزایش اعتقادات مذهبی و دینباوری در سطح جامعه میباشد.
گرچه پرداختن به تمام کارکردهای مسجد از صدر اسلام تاکنون در این نوشتار نمیگنجد؛ اما معرفی برخی از کارکردهایی که هم اینک در بسیاری از مساجد قابل اجرا است، خالی از فایده نخواهد بود:
سر زندگي و نشاط بركت حضور جوانان بوده و هر جايي كه اين قشر از جامعه در آن جا ديده شوند محيطي فرحبخش و جذاب است. تدين قشر جوان ايراني بدون شك خود عاملي براي حضور جوانان در مركز ديني محلات يعني مساجد است ولي با توجه به تأكيدات بزرگان دين براي تبليغ اسلام و جذب اقشار مختلف از جمله قشر جوان بايد با در نظر گرفتن تمامي جوانب اوضاع داخلي و خارجي كشور و جذابيتهاي كاذب هجمه فرهنگي غرب براي جلب نظر اين طيف اكثريت فعال طرحي نو در انداخت.
شعار جوان گرايي در سالهاي اخير درباره مسائل مختلف بسياري گفته شده و به خاطر عمل نشدن به آن دلزدگي جوانان را در پي داشته لذا در اين مورد بايد تلاش براين باشد كه همان مباحث با همان رويكرد شكل نگيرد و جذب جوانان به مساجد با تمامي ابزارهاي مادي و معنوي دنبال شود تا مبادا دست دشمن مترصد كوتاهي
سر زندگي و نشاط بركت حضور جوانان بوده و هر جايي كه اين قشر از جامعه در آن جا ديده شوند محيطي فرحبخش و جذاب است. تدين قشر جوان ايراني بدون شك خود عاملي براي حضور جوانان در مركز ديني محلات يعني مساجد است ولي با توجه به تأكيدات بزرگان دين براي تبليغ اسلام و جذب اقشار مختلف از جمله قشر جوان بايد با در نظر گرفتن تمامي جوانب اوضاع داخلي و خارجي كشور و جذابيتهاي كاذب هجمه فرهنگي غرب براي جلب نظر اين طيف اكثريت فعال طرحي نو در انداخت.
شعار جوان گرايي در سالهاي اخير درباره مسائل مختلف بسياري گفته شده و به خاطر عمل نشدن به آن دلزدگي جوانان را در پي داشته لذا در اين مورد بايد تلاش براين باشد كه همان مباحث با همان رويكرد شكل نگيرد و جذب جوانان به مساجد با تمامي ابزارهاي مادي و معنوي دنبال شود تا مبادا دست دشمن مترصد كوتاهي متوليان امر از آستين درآمده و جوانانمان را در چنگال خود گيرد.
هماكنون با گسترش وسايل ارتباط جمعي و تنوع اهرمهاي مورد استفاده غرب ، اين تهديد وجود دارد كه جوانان ساده دل را به راحتي جذب اميال دنيوي كرده
الف ـ آيات
1ـ «قُل اَمرَ رَبّي بِالقسطِ وَ اَقيمُوا وُجوهَكم عِندَ كُلِّ مسجد و ادعُوهُ مُخلصينَ لَه الدّينَ كَما بَدأَكم تَعودوُنَ.» (اعراف: 29); بگو: پروردگارم به عدالت فرمان داده است و توجه خويش را در هر مسجد (و به هنگام عبادت) به سوى او كنيد و او را بخوانيد و دين خود را براى او خالص گردانيد و بدانيد همان گونه كه در آغاز شما را آفريد، بار ديگر در رستاخيز بازمى گرديد.
2ـ «مَا كانَ لِلمشركينَ اَن يَعمُروا مَساجدَ اللّهِ شاهدينَ عَلى اَنفسِهم بِالكفرِ اُولئكَ حَبِطَتْ اَعمالُهم و فِى النّارِ هُم خَالدونَ.» (توبه: 17); مشركان را نشايد كه به آبادانى مساجد بپردازند، در حالى كه خود بر كفر خويشتن گواهى مى دهند. اعمال آن ها بى ثمر است و ايشان در دوزخ جاودانه خواهند بود.
3ـ «اِنّما يَعُْمرُ مَساجدَ اللّهِ مَن آمنَ بِاللّهِ و اليومِ الآخرِ... .» (توبه: 18); مساجد الهى را تنها كسى آباد مى كند كه ايمان به خدا و روز قيامت آورد و نماز را به پا دارد و زكات را بپردازد و از چيزى جز خدا نترسد. اميد است چنين گروهى هدايت يابند.
در فرهنگ دينى، نام «مسجد» يادآور بندگى و كرنش در پيشگاه خداوند متعال است. «مسجد» يعنى: جايگاه سجده، و سجده اوج عبادت و بندگى انسان براى خداست; «السجودُ منتهىَ العبادةِ مِن بَني آدم.»1 در حقيقت، برترين و اصيل ترين محل براى عبادت و تقربّ جستن به خداوند متعال مسجد است. بنابراين، در قرآن كريم بر جنبه هاى عبادى مسجد بيش از هر بعد ديگرى تكيه شده است.
مسجد جايگاه عبادت و پرستش خالصانه خداوند است; «و اَنَّ المساجدَ لِلّهِ فَلاَ تَدعُوا مَعَ اللَّهِ اَحداً.» (جن: 18) مسجد جايگاه زمزمه و نجواى صادقانه با معبود است; «وَ اَقيمُوا وُجوهَكُم عِندَ كُلِّ مَسجد وَادعُوهُ مُخلصينَ لَهُ الدّينَ». (حج: 4)
مسجد پايگاه عروج انسان از خاك به افلاك است; «سُبحانَ الّذي اَسرى بِعبدهِ ليلاً مِن المسجدِ الحرامِ اِلىَ المسجدِ الاَقصى.»(اسراء:1) مسجد زيارتگاه خاص بارى تعالى است; «اَلا طُوبَى لِعبد تَوضَّأ في بيتهِ ثُم زارني في بيتي»;2 خوشا به حال بنده اى كه در خانه خويش وضو بگيرد، آن گاه مرا در خانه ام زيارت كند. (پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)) انوار تابناك و بى آلايش پرستش در مسجد، براى عرش نشينان پرتو افكنى مى كند، آن سان كه ستارگان آسمان براى ما خاك نشينان نور افشانى مى كنند; «اِنَّ بيُوتي فِى الارضِ المساجدُ تُضىِءُ لاِهلِ السَّماءِ كما تُضىءُ النُجومُ لاِهلِ الاَرضِ.»3
خانه ی پیامبر در مدینه با پلانی مربع شکل با ابعادی حدود 56 در 56 متر با پوشش تیر و ستون و 9 اتاق در خارج سمت شرقی آن و حیاطی که 75 درصد کل فضای خانه را شکل می داد، به عنوان نخستین الگوی مساجد مسلمانان محسوب می شوند. مساجد اولیه با سادگی و قداست خاصی ساخته می شدند تا نمادی از مفاهیم واقعی اسلامی و تعلق به تمام طبقات اجتماعی باشند.
مسجد در اسلام مانند کلیسا در مسیحیت، بنایی است که منعکس کننده ی بسیاری از سنت های معماری بومی است. انعطاف پذیری ذاتی، بی تفاوتی نسبت به نمای خارجی و تاکیدی متقابل بر داخل از خصوصیات برجسته ی معماری مساجد به شمار میرود. معماران مسلمان به جای ایجاد فرم های جدید به بهسازی فرم های موجود پرداختند. طوری که برخی صاحبنظران تنها مقرنس را عنصری کاملا اسلامی میدانند. اولین مسجد جامع مسلمانان در سال 21 هجری پس از فتح اسکندریه ساخته شد. تا قرن چهارم هجری مساجد جامع که مهمترین و بزرگترین مسجد و محل اجتماع مردم شهر بودند، با موافقت خلیفه ساخته می شدند. چرا که ساخت مسجد جامع موجبات رونق و آبادانی آن شهر را فراهم می ساخت.
مسجد خانه خدا در زمين،1 مركز وحي،2 منبع فيوضات معنوي و بركات گوناگون براي نمازگزاران و جامعه اسلامي است. بيگمان مكاني كه چنين جايگاهي نزد خداوند دارد، حضور در آن، آثار فراواني را خواهد داشت و بدون ترديد شامل حال مكلفان و حاضران در مسجد اعم از زن و مرد نيز خواهد بود.
آثار حضور در مسجد چنان متنوع است كه به سختي ميتوان پيرامون تمامي آنها سخن گفت؛ چنانكه در يكي از احاديث امام علي عليهالسلام ، براي حضور در مسجد هشت اثر برشمرده شده است:
«مَنِ اخْتَلَفَ اِلَي الْمَسْجِدِ اَصابَ اِحْدَي الثَّمانِ؛ اَخا مُسْتَفادا فِي اللّهِ، اَوْ عِلْما مُسْتَطْرَفا اَوْ آيَةً مُحْكَمَةً اَوْ يَسْمَعُ كَلِمَةً تَدُلُّ عَلي هُديً، اَوْ رَحْمَةً مُنْتَظَرَةً، اَوْ كَلِمَةً تَرُدُّهُ عَنْ ردي، اَوْ يَتْرُكَ ذَنْبا خَشْيَةً اَوْ حَياءً؛3 كسي كه به مسجد رفت و آمد ميكند، يكي از منافع هشتگانه نصيب او ميشود: برادري مفيد و با ارزش در راه خدا، يا علم و دانش نو، يا دليل و برهان محكم [براي تثبيت عقايد]، يا كلماتي كه موجب هدايت شود [ميشنود]، يا رحمت مورد انتظاري [شامل حال او ميشود]، يا مواعظي كه او را از فساد و گناه باز دارد، [ميشنود،] يا به خاطر ترس يا حيا و آبروي خود گناهي راترك ميكند.»
نقش مساجد در این برهه از زمان بسیار مهم و تعیین کننده می باشد، مساجد می توانند کانون تولید فرهنگ و ادب و همچنین کارخانه انسان سازی و قرنطینه انحرافات فکری و مذهبی باشند. مسجد تنها برای نماز خواندن و راز و نیاز نیست، بلکه اکنون وظیفه ای بیش از آن را دارد؛ مساجد پرورش دهنده اخلاق، شور، شعور،شخصیت، انسانیت، مروت، تعهد، جوانمردی و... می باشند.
آشنا و مأنوس نمودن فرزندان با مسجد از همان دوران طفولیت موجب مصونيت آنها تا آخر عمر از هرگونه انحراف فکری، اجتماعی وامثالهم خواهد بود.
حال دو نكته مطرح است:
نکته اول: گردانندگان مساجد ، امام جماعت، هیئت امناء ، مسئولین جلسات قرائت قرآن و فرهنگی مساجد باید افرادی ، متدین ، با تقوا، عادل ، دلسوز و با معلومات و فرهیخته ای باشند که جز رضای خدا قدمی برندارند، و سلیقه ها ، استفاده های ابزاری وشخصی در فعالیتهاشان نقش نداشته باشد.
بدون شک يکي از عوامل تأثيرگذار در پيشبرد فرهنگ و تمدن اسلامي در زمينههاي مختلف آموزشي، تربيتي و فرهنگي، مساجد هستند که جامعه اسلامي بدون آن نميتواند نقشهاي فرهنگي، تربيتي و اجتماعي را ايفا نمايد؛ لذا پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله) در بدو ورود به هر شهري ابتدا اقدام به ساخت مسجد مينمود. در ابتداي ورود به مدينه، مسجد قبا و مسجد النبي را احداث نمود تا بدين وسيله امور مسلمين را سازماندهي نمايد.
اموراتي از قبيل برپايي نماز جماعت و جمعه، قضاوت، بسيج نيروها، اعلان جنگ و صلح که همگي اين موارد نشانگر اهميت و جايگاه اين مکان مقدس در اسلام است. در اين نوشتار بر آنيم كه اهميت و جايگاه مساجد را بر پايه عمران ظاهري و عمران معنوي مورد بحث قرار دهيم.