امام على ( ع ) فرمود : به هنگام بروز فتنه چون اشتر دو ساله باش که نه پشتى استوار دارد که بر آن سوار توان شد و نه پستانى شیرده ، که از آن شیر توان دوشید
-امام علی ( ع )فرمود : آنکه طمع را شعار خود سازد ، خود را خوار ساخته و هر که پریشانحالى خویش با دیگران در میان نهد ، تن به ذلت داده است و کسى که زبانش بر او فرمان راند ، بى‏ارج شود
امام علی ( ع )فرمود : بخل ، ننگ است و ترس ، نقص است و تنگدستى ، زبان زیرک را از بیان حجتش بر بندد و بینوا در شهر خود غریب است
امام علی (ع) فرمود: بهترین همنشین خشنودى است از خواست خداوند و ناتوانى ، آفت است و شکیبایى ، دلیرى است و زهد ، توانگرى است و پارسایى ، چونان سپر است .
دانش ، میراثى است گرانمایه و آداب ، زیورهایى نو به نو و اندیشه ، آینه‏اى صافى است

نجس کردن زمین و سقف و بام و طرف داخل دیوار مسجد , حرام است , و هر کس بـفـهمد که نجس شده است باید فورا نجاست آن را بر طرف کند .
ـ مـسـاله ۴۵۹ ـ نجس کردن زمین و سقف و بام و طرف داخل دیوار مسجد , حرام است , و هر کس بـفـهمد که نجس شده است باید فورا نجاست آن را بر طرف کند , و احتیاط مستحب آن است که طـرف بـیـرون دیوار مسجد را هم نجس نکنند , و اگر نجس شود بر طرف کردن آن لازم نیست , ولـی اگـر نـجـس کردن طرف بیرون دیوار موجب هتک مسجد باشد البته حرام است و بر طرف کردن آن مقداری که رافع هتک باشد لازم است .

بدون شک يکي از عوامل تأثيرگذار در پيشبرد فرهنگ و تمدن اسلامي در زمينه‌هاي مختلف آموزشي، تربيتي و فرهنگي، مساجد هستند که جامعه اسلامي بدون آن نمي‌تواند نقش‌هاي فرهنگي،‌ تربيتي و اجتماعي را ايفا نمايد؛ لذا پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله)  در بدو ورود به هر شهري ابتدا اقدام به ساخت مسجد مي‌نمود. در ابتداي ورود به مدينه، مسجد قبا و مسجد النبي را احداث نمود تا بدين وسيله امور مسلمين را سازماندهي نمايد.

اموراتي از قبيل برپايي نماز جماعت و جمعه، قضاوت، بسيج نيروها، اعلان جنگ و صلح  که همگي اين موارد نشانگر اهميت و جايگاه اين مکان مقدس در اسلام است. در اين نوشتار بر آنيم كه اهميت و جايگاه مساجد را بر پايه عمران ظاهري و عمران معنوي مورد بحث قرار دهيم.

 

آن اندازه که ازتاریخ بدست می آید، این است که همه مذاهب الهی وآسمانی وبسیاری از مکتب های بشری که تکیه گاه اجتماعی داشته اند، انتخاب وتعیین مکانی را به عنوان یک پایگاه خاص جهت انجام برنامه هاومراسم مخصوص خود لازم می دانسته و وجود آن را برای پیروان خود یک امرمسلم وضروری تلقی می کرده وجزء اولین برنامه های خود می دانسته اندودرصورت نداشتن چنین پایگاهی خودراضعیف وبی تکیه گاه وشکست خورده وپیروان خودرا بدون تکیه گاه وپراکنده می پنداشتند وبراین اساس می بینیم حتی بت پرستان نیزپایگاهی برای خود انتخاب کرده وبت های خودرا درآن محل خاص جمع می کردند و برای انجام مراسم خاص خود ( پرستش ، نذر، دعا ، مدیحه سرایی و خواندن اشعار ) به آنجا می رفتند.1

لم اعبد ربا لم اره.(علی علیه السلام)
حقیقت عبادت تعظیم و طاعت خدا و چشم پوشی از غیر اوست،بزرگترین فضیلت نفس ستایش مقام الوهیت و تقرب جستن بساحت قدس ربوبی است،عبادت اگر با شرایط خاص خود انجام شود مقام بسیار بزرگ و افتخار آمیزی است چنانکه از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله بوسیله کلمه عبد تجلیل شده و قبل از عنوان رسالت عبودیت او قید گردیده است:
اشهد ان محمدا عبده و رسوله.
برای سیر مراتب کمال بهترین وسیله پیشرفت،تهذیب و تزکیه نفس است که راه عملی آن با عبادت حقیقی صورت میگیرد.انجام عبادت تنها برای رفع تکلیف نیست بلکه وسیله نمو عقل،و موجب تعدیل و تنظیم قوای وجودی است که نفس را از آلودگیهای مادی باز میدارد،بهترین وجه عبادت انجام امری است که بدون ریا و سمعه بوده و صرفا برای خدا باشد و در این شرایط است که صفت تقوی ظهور میکند و بدون آن انجام عبادات مقبول نیفتد.